சங்கர ஜெயந்தி சிறப்புப் பதிவு 2 : சங்கரருக்கு பராசக்தி தரிசனம்

ஜெய ஜெய சங்கர, ஹர ஹர சங்கர - ஜெய ஜெய சங்கர, ஹர ஹர சங்கர

இன்று சங்கர ஜெயந்தி, அவரது பிறந்த தினமான வைசாக சுத்த பஞ்சமி. இந்த நன்னாளில், அவருக்கு முதன்முதலில் கிட்டிய இறை-தரிசனத்தைப் பார்ப்போமா?.

சிறப்புப் பதிவு-1 இங்கே!

ஒருநாள் சிவகுரு அவர்களால் பூஜை செய்ய இயலாத நிலை, ஆகையால் தாய் ஆர்யாம்பாள் குழந்தை சங்கரரரிடம் பாலைக் கொடுத்து அனுப்பி அம்பிகைக்கு நிவேதனம் செய்யச் சொல்லுகிறார். சங்கரரும் கோவிலை அடைந்து அம்பிகையின்முன் பாலை வைத்துவிட்டு அம்பிகையை நோக்கி 'என் தந்தைக்கு பதிலாக நான் வந்திருக்கிறேன், எப்போதும் போல இன்றும் நீ பாலை கொஞ்சம் அருந்தி, மீதத்தை எனக்குத் தா" என்று பிரார்த்தனை செய்கிறார். குழந்தை சங்கரரின் பரிசுத்தமான பிரார்த்தனைக் கேட்ட அம்பிகை, அவர் கொண்டுவந்த பாலை எடுத்து அருந்துகிறாள். அப்போது தன் முன்னால் இருக்கும் குழந்தையின் சிறப்பினை நினைத்தவாறு முழுவதையும் அருந்திவிடுகிறாள்.

தனக்கு மீதம் ஏதும் வைக்காது பால் முழுவதையும் அருந்தியதைக் கண்ட பாலகர் வருத்தமுற்று அழ ஆரம்பித்துவிடுகிறார். அப்போதுதான் அம்பிகைக்கு தனது செயல் புரியவருகிறது. கருணா ரூபமான அவள் தனது செல்லக் குழந்தை, ஈச்வரனதுஅம்சமான அக்குழந்தையின் அழுகையை சகியாது, குழந்தை சங்கரரை தனது மடியிலிருத்தி, தனது ஸ்தனத்திலிருந்து பாலைத் தருகிறாள். பின்னர் குழந்தையை கொஞ்சி, இல்லத்திற்கு அனுப்புகிறாள். இல்லம் திரும்பிய பாலகர் தனது தாயிடம் நடந்த சம்பவத்தைக் கூறினார் என்பது மாதவீய சங்கர விஜயத்தில் கூறப்பட்டிருப்பது.

இந்த நிகழ்வினை செளந்தர்யலஹரியிலும் சொல்லியிருக்கிறார் ஆசார்யார்.
அந்தப் பாடல்,

தவ ஸ்தந்யம் மந்யே தரணிதரகந்யே ஹ்ருதயத:

பய: பாராவார: பரிவஹதி ஸாரஸ்வதமிவ

தயாவத்யா தத்தம் த்ரவிடசிசுராஸ்வாத்ய தவ யத்

கவீனாம் ப்ரெளடானாம் அஜநி கமநீய: கவயிதா (75)

[அம்பிகே!, உன்னுடைய ஸ்தன்யமானது ஹ்ருதயத்திலிருந்து உண்டான க்ஷீர ஸமுத்ரம் போலவும், ஸாரஸ்வத ப்ரவாஹம் போலவும் பெருகுகின்றது என்று நினைக்கிறேன். ஏனென்றால் உன்னால் கருணையுடன் கொடுக்கப்பட்ட அந்தப் பாலைப் பருகிய த்ராவிட தேசத்து சிசு ஒருவன் ப்ரஸித்தர்களான கவிகளும் மெச்சும்படியான கவியாக ஆகிவிட்டானன்றோ!. ]

விநயம் என்பதின் பொருளான ஆசார்யாள், தம்மைத் தாமே இப்படி சிறந்த கவியாகிவிட்டேன் என்று சொல்லிக் கொள்வாரா என்று கேள்விகள் எழுந்திருக்கின்றன. சரி, இது சம்பந்தரைக் குறிப்பது என்று எடுத்துக் கொள்வதானால் இருவருக்கும் உண்டான காலம் வேறுபடுவது மிகத் தெளிவு. செளந்தர்ய லஹரியை அளித்தது அவர் ஹிமாசலம் சென்று ஈச்வர தரிசனம் பெற்ற பிறகே, அதற்கு முன்னரே அவர் பல ஸ்லோகங்கள், பாஷ்யம் போன்றவற்றைச் செய்துவிடுகிறார். அவ்வாறு பல நூல்களையும் படைத்ததால் உலகம் அவரைக் கொண்டாட, அந்தக் கொண்டாட்டத்தை, உலகம் புகழ்ந்ததன் காரணத்தை இந்த ஸ்லோகத்தில், அன்னையின் ஸ்தனங்களது விசேஷத்தைப் பற்றிச் சொல்லுகையில் சொல்வதாகச் சொல்லுகிறார்கள் பெரியவர்கள்.

இரண்டாவதாக சங்கரரருக்குக் கிடத்ததும் அம்பிகையின் தரிசனமே!, இது எல்லா சங்கர விஜயங்களில் மற்றும் பெரியோர்களால் ஏற்கப்பட்ட ஒன்று. பிரம்ஹச்சார்யத்தின் பகுதியாக பிக்ஷை எடுக்கையில் ஏழைக் குடும்பத்தின் வறுமையை நீக்கப் பாடிய போது,மஹா-லக்ஷ்மி அவருக்கு மட்டும் தெரியுமாறு தோன்றி அந்த வறியவர் குடும்பத்திற்கு அருளினாள். இந்த சந்தர்ப்பத்தில் பாடியதே "கனகதாரா ஸ்தோத்ரம்". முதலில் பகவதி தரிசனம், பின்னர் லக்ஷ்மியும் தரிசனம். அடுத்து சரஸ்வதி தரிசனம் தந்ததும் நமக்குத் தெரிந்தது தான்.

மண்டனமிச்ரருடன் வாதம் செய்கையில் அவருடைய பத்னியாக வந்தது சரஸ்வதி. மண்டன மிச்ரருடன் (பிரம்ஹாவின் அவதாரம்) வாதத்தில் வென்ற பின்னர் கற்பில் சிறந்த அவருடைய மனையாள் உபய பாரதி, தனது பதியின் தோல்வியைச் சகியாது, சங்கரருடன் வாதம் செய்ய ஆரம்பித்து, அவளும் தோல்வியடைவதும், அவ்வாறு தோல்வியடைந்த பின்னர் மண்டன மிச்ரர் வாதத்தின் ஆரம்பத்தில் செய்து கொண்ட ஒப்பந்தத்தின்படி சன்யாஸம் ஏற்கிறார். அப்போது உபய-பாரதி,அந்தர்யாமியாகிறார். ஜகதகுரு தனது யோக சக்தியின் மூலமாக வந்தது யார் என்று அறிவதாகச் சொல்கிறது சங்கர விஜயம்.

ஆக சங்கரருக்கு முதலில் அனுக்ரஹம் செய்தது பராசக்தியே என்று தெரிகிறது. பிற்காலத்திலேயே மற்ற ரூபங்களின் தரிசனம் கிட்டியிருக்கிறது.

இந்த நான்னாளில் பரம பூஜ்யரான சங்கர பகவத்பாதர் பதம் பணிவோம்.

ஜெய ஜெய சங்கர, ஹர ஹர சங்கர - ஜெய ஜெய சங்கர, ஹர ஹர சங்கர