மீனாக்ஷி கோவில்.. (கும்பாபிஷேகச் சிறப்புப் பதிவு-2)

நேற்றைய இந்த பதிவின் தொடர்ச்சியே இது. இப்பதிவில் உள்ள படங்கள் எல்லாம் கூகிளார் உபயம். எடுத்து வலையேற்றிய அந்த நல்லுள்ளங்களுக்கு முதலில் நன்றி.

தமிழகத்துக் கோவில்களிலேயே கோபுரத்தில் அதிக அளவு பொம்மைகள் இருப்பது மதுரைக் கோவிலில்தான் என்பர். மதுரைக் கோவிலில் தெற்கு கோபுரம் தான் உயரம் அதிகம், 192 அடி என்று நினைக்கிறேன், சரியாக நினைவில்லை. கோபுரத்தில் இருக்கும் பொம்மைகளில் சில கீழே!

மதுரைக் கோவிலுக்கு அதிக அளவு செய்தவர்கள்/ உபயதாரர்கள் என்றால் அது நகரத்தாரே. பல்வேறு காலங்களிலும் பலர் புதுப்பித்தல், மற்றும் பல உபயங்களைச் செய்திருக்கின்றனர். இவர்களுக்கு அடுத்து வருவது டி.வி.எஸ் குடும்பத்தார். பலவிதத்தில் கும்பாபிஷேகம் உட்பட பல உற்சவங்களிலும் இவர்களது பங்களிப்பு உள்ளது. நானறிந்த வகையில் கடந்த 3 கும்பாபிஷேகத்திலும் இவர்கள் பெருமளவு பங்களித்துள்ளனர். தனி நபர்கள் என்று பார்த்தால் தற்போதைய அறங்காவலர் குழுத்தலைவர் கரு. முத்துகண்ணன் மற்றும் முன்னாள் அமைச்சர் பி.டி.ஆர் பழனிவேல் ராஜன், மற்றும் அவரது குடும்பத்தினர் என்று மதுரை சார்ந்த பெரியவர்கள் முதலில் மனதில் தோன்றுவர். 1962ஆம் வருட கும்பாபிஷேகத்தை தலைமையேற்று நடத்தியவர் பி.டி.ராஜன் அவர்கள். அவர் திராவிட பாராம்பர்யத்தில் இருந்தாலும், அன்னையின் பிரதம பக்தர் என்றால் மிகையல்ல. மதுரைக் கோவிலின் பாராம்பர்யத்தை, அதன் தனிச் சிறப்பை பலவகைகளில் காத்து நமக்கு அளித்திருக்கிறார் என்று என் தந்தை கூறக் கேட்டிருக்கிறேன்.

மதுரைகோவிலில் அம்மன் சன்னதி முன்பு மேலே விதானத்தில் வரையப் பட்டிருக்கும் பலவண்ணப் படங்களில் சில கீழே!

இக்கோவிலில் பல மண்டபங்கள் பிராகாரங்களில், அதில் முதன்மையானது ஆயிரங்கால் மண்டபம், இதில் சப்தஸ்வர ஓசை தரும் ஏழு தூண்கள் உள்ளன. இதே விதமான தூண்கள் வடக்கு கோபுர வாயிலில் உள்ளது. ஆயிரங்கால் மண்டபம் எங்கிருந்து பார்த்தாலும் ஒரே வரிசையில் தூண்கள்பலவித வேலைப்பாடுகளுடன் பிரமிக்க வைப்பவை. இது தவிர, கிளிக்கட்டு மண்டபம், அஷ்டசித்தி மண்டபம், ஊஞ்சல் மண்டபம், கம்பத்தடி மண்டபம், ஞானசம்பந்தர் மண்டபம், திருமலை நாயக்க மண்டபம், திருப்புகழ் மண்டபம், கல்யாண மண்டபம், வசந்தராய மண்டபம் போன்றவை உள்ளது.

மேலே இருப்பது ஆயிரங்கால் மண்டபம், கீழே இருப்பது ஊஞ்சல் மண்டபம். ப்ரதி வெள்ளி மாலையில் அன்னை இங்கே ஊஞ்சலாடுவாள்.

நகரா மண்டபம் என்பது கோவிலுக்கு வெளியே வாயிலருகில் இருப்பது, நாயக்கர் காலத்தில் இங்கிருந்து நகரா, மற்றும் ஷனாய் வாத்தியம் இசைத்தகாரணத்தால் இந்தப் பெயர். கம்பத்தடி மண்டபம் என்பது சுவாமி சன்னதிக்கு எதிரில் துவஜஸ்தம்பம் இருக்கும் மண்டபம். இதில்தான் உலகப்புகழ் பெற்ற மீனாட்சி கல்யாணச் சிற்பம் உள்ளது. மதுரைக்காரர்கள் அடிக்கும் கல்யாணப் பத்திரிகையில் இந்தப் படத்திற்கு ஓரிடம் (முன் பக்கத்திலோ, பின் பக்கத்திலோ) கண்டிப்பாக இருக்கும். இதே மண்டபத்தில் புலிக்காலுடைய கணபதி சிலை உள்ளது.



இந்த கம்பத்தடி மண்டபத்திற்கு எதிரில்தான் இறைவனுக்கும் இறைவிக்கும் நடந்த நடனப் போட்டிச் சிற்பம் உள்ளது. இறைவன் நடனமாடும் போது கீழே விழுந்த தனது காதணியை தனது காலால் எடுத்து அண்வதாகவும், இறைவி இந்த செயலை செய்ய நாணப்பட்டு தலை தாழ்த்தியவாறும் இருப்பதாக சிலைகள் உள்ளன. இதனருகில் அக்னி வீரபத்ரர், அகோர வீரபத்ரர் சிலைகளும் உள்ளன. ஸ்வாமி சன்னதி நுழைவாயிலில் காய்த்ரி தேவிக்கு மிக அருமையான சிற்பம் உள்ளது.

தமிழகத்தில் வேறெந்த கோவிலிலும் இல்லாத சிறப்பாக இங்குதான் வருடத்தின் 12 மாதங்களிலும் 10 நாட்கள் விழா நடைபெறுகிறது.ஆடி மாதம் மினாட்சி வயதுக்கு வந்த விழா, ஆவணிமாதம் ஆவணி மூல உத்சவம், (இந்த விழாவில்தான் இறைவன் புட்டுக்கு மண்சுமந்தல் போன்ற நிகழ்ச்சிகள் நடக்கும்) புரட்டாசி நவராத்ரி என்று நீளும். இதனையே தனியாகப் பதிவிடலாம். இந்தகோவில்லின் இன்னுமொரு சிறப்பென்னவென்றால், ஸ்ரீவைஷ்ணவர்களும் இங்கு அம்மன் சன்னதிக்கு மட்டும் வந்துவிட்டுச் செல்வதுதான். மீனாக்ஷி அழகரது சகோதரி என்பதால் அவளை மட்டும் தரிசித்துச் செல்வார்கள்.

ஆங்கிலேயர் ஆட்சிக்காலத்தில் மதுரையில் கலெக்டராக இருந்தவர் எல்லீஸ் என்பவர். அவர் ஒரு நாள் இரவு உறக்கத்தில் இருந்த போது யாரோ ஒரு சிறுமி வந்து அவரை எழுப்பி அவரது மாளிகையை விட்டு வெளியே இழுத்து வந்திருக்கிறாள். அவ்வாறு வந்தபின் பார்த்தால் மாளிகையில் தீ பற்றீ எறிந்தது தெரிந்ததாம். அந்த நேரத்தில் அச்சிறுமி மாயமாக மறைந்துவிட்டாளாம். தன்னைக் காப்பாற்றியது மீனாக்ஷிதான் என்றுணர்ந்த எல்லீஸ் அவர்கள், கோவிலுக்கு பலவிதமான நகைகள், மற்றும் தங்கத்தில் குதிரைச் சேணம் போன்றவை தந்திருக்கிறார். அவை இன்னுமும் கோவிலில் இருக்கிறது. அம்மன் குதிரை வாகனத்தில் பவனி வரும்போது இந்த தங்கத்தாலான சேணம் பூட்டப்பட்டிருப்பதை நான் தரிசித்திருக்கிறேன். இந்த கலெக்டர் பெயரிலேயே அமைந்தது தான் தற்போதுள்ள எல்லீஸ் நகர்.

சம்பந்தரால் திருநீற்றுப் பதிகம் பாடப்பட்டது இந்த தலத்திலேயே!. இன்றும் இக்கோவிலுக்குச் செல்கையில் மடப்பள்ளி சாம்பலை நெற்றியில் தரித்துச் செல்வது வழக்கம். முக்குறுணி விநாயகர் சன்னதியில் இருந்து அம்மன் சன்னதி வரும் வழியில் ஓர் இடத்தில் இந்த சாம்பல் மக்களுக்காக இடப்பட்டு இருக்கும். பிறந்த குழந்தைகளை முதலில் அன்னையின் சன்னதியில் விட்டு எடுப்பதும், அக்குழந்தைக்கு மடப்பள்ளி சாம்பலை நெற்றியில் தரிக்கச் செய்து வயிற்று உபாதை போன்றவற்றிலிருந்து குழந்தையைக் காக்க வேண்டுவது வழக்கம். வடக்கு கோபுரத்து மொட்டை கோபுரத்தானுக்கு அர்ச்சனை செய்து குழந்தைகளைக் காத்து-கருப்பு அண்டாது காக்க வேண்டுவர்.

இங்குள்ள முக்குறுணி வினாயகர் திருமலை நாயக்கர் காலத்தில் பிரதிஷ்ட்டை ஆகியது என்பர். நாயக்கர் அன்னைக்கு தெப்போத்ஸ்வம் செய்து வைப்பதற்காக தற்போதைய தெப்பக்குளத்தைத் தோண்டிய போது வினாயகரை நினைவுபடுத்தும் பெரிய கல் ஒன்று பூமிக்கு அடியிலிருந்து கிடைத்ததாகவும், அதில் சிலை வடித்து பிரதிஷ்ட்டை செய்தவரே தற்போது இருக்கும் முக்குறுணி வினாயகர். ஒரு குறுணி என்பது 32 படிகள். வினாயகர் சதுர்த்தி தினத்தில் மூன்று குறுணி அரிசி மாவில் கொழுக்கட்டை செய்து இவருக்கு அளித்து வேண்டுவர். ஆகவே இவருக்கு முக்குறுணி விநாயகர் என்று பெயர்.

வேத வேள்வியை நிந்தனை செய்துழல்

ஆத மில்லி அமணொடு தேரரை

வாதில் வென்றழிக் கத்திரு வுள்ளமே

பாதி மாதுட னாய பரமனே

ஞாலம் நின்புக ழேமிக வேண்டுந்தென்

ஆல வாயில் உறையும்எம் ஆதியே.

என்று கூறி திரு ஆலவாய் ஈசனை வணங்கி நாளைய பதிவில் சந்திப்போம்.

கோவிலைப் பற்றிய செய்திகளை இன்னும் தொடரலாம் என்றாலும், நாளை முடிந்தால் அன்னையின் சிறப்பினைச் சொல்லும் ஸ்லோகங்கள் மற்றும் பாடல்களைப் பார்க்கலாம்.