பாவை நோன்பு....

மனதில் ஒர் உறுதி கொண்டு அதை வாக்காலும், உடலாலும் எள் அளவும் தவறாது நிறைவேற்றுவதே நோன்பு. கன்னிப் பெண்கள் அதிகாலையில் எழுந்து ஒவ்வொரு வீடாக சென்று தூங்குபவர்களை எழுப்பி அழைத்துக் கொண்டு நதிக்கரைக்கோ அல்லது குளத்திற்கோ சென்று நீராடிய பின் மண்ணில் பாவை பொம்மை பிடித்து வைத்து பூஜை செய்வார்கள். இதன் தாத்பர்யம் என்ன?. இறைவனை நாயகனாகவும், உயிர்கள் நாயகியாகவும் உருவகம் கொண்டு ஆணவம், கன்மம், மாயை ஆகிய மும்மலங்களிலிருந்து விடுவித்தலே இந்த் நோன்பு. அதாவது பக்குவப்பட்ட உயிர்கள் முன்பே துயில் நீக்கி, மற்ற உயிர்களின் துயிலுணர்த்தி, இறையருளில் சேர்ப்பித்தலே இந்த பாவை நோன்பு. இந்த நோன்பு/பூஜையில் இப்பெண்கள் பாடும் பாட்டுக்கள் விளையாட்டும், வேடிக்கையுமாக இருப்பினும் ஆழ்ந்த உண்மைகளை வெளிப்படுத்தக் கூடியது.

இந்த நோன்பின் பயனாக இப்பெண்கள் வேண்டுவது யாது?. இவர்கள் இரு பயன்களை முன்னிட்டு பாவை நோன்பிருக்கிறார்கள். ஒன்று நாட்டில் நல்ல மழை பொழிந்து செழிக்க வேண்டும் என்றும் இன்னொன்று நல்ல கணவனை அடைய வேண்டும் என்பது. (இப்போது தெரிகிறதா ஏன் தற்காலத்தில் பாவை நோன்பு இல்லை என்று?) இவ்விரண்டினையும் பெறுவதற்கு இறையருள் அவசியம் என்று உணர்ந்ததால் அவர்கள் இந்த நோன்பிருந்து வழிபட்டனர்.

பாவை நோன்பை பற்றி சங்க இலக்கியத்திலும் (பரிபாடலில்) அம்பா ஆடல் என்று கூறப்பட்டிருக்கிறதாம். வயது முதிர்ந்த பெண்கள் நோன்பு நோற்கும் சடங்கு முறையினை சொல்லிக் கொடுக்க அதன்படி சிறியவர்கள் ஒரு தவமாக இதனை செய்தார்களாம். மார்கழி மாதத்தில் நிறைமதி நாளாகிய திருவாதரையில் இத்திருவிழா தொடங்குகிறதாகவும், வைகை ஆற்றங்கரையில் நோன்பிருந்ததாகவும் பரிபாடலில் சொல்லப்பட்டுள்ளதாக அறிகிறோம். பரிபாடலின் காலம் ஆண்டாள், மாணிக்கவாசகருக்கும் முந்தையது என்பதால் இந்த நோன்பு அவர்களுக்கும் முன்பிருந்தே இருப்பது புலனாகிறது. (நன்றி: நடராஜன் எழுதிய "பாவை நோன்பு", பிரதிபா பிரசுரம்)

காத்யாயினி நோன்பு என்பது பற்றி ஸ்ரீமத் பாகவத்தில் விளக்கமாக கொடுக்கப்பட்டுள்ளது. கோகுலத்து குமரிகள் ஹேமந்த ருதுவின் முதல் மாதத்தில் அதாவது மார்கழியில், சூரிய உதயத்திற்கு முன் எழுந்து யமுனையில் நீராடி, அங்குள்ள ஈரமணலில் அம்பிகையின் பாவை உருவமைத்து காத்யாயினி விரதத்தை நடத்தினார்களாம்.

[அன்னை பராசக்தி, காத்யாயன மகரிஷியின் மகளாக பிறந்தாளாம், அப்போது அவளது பெயர் காத்யாயினி. (இதுவே பின்னர் திரிந்து காத்தாயி என்றானதோ?) திருவிழிமிழலை கோவில் அம்பிகை பெயர் காத்யாயினி. அன்னையின் 51 பீடங்களில் இவள் ஒட்டியாண பீடத்திற்கு உரியவளாக சொல்லப்படுவள்]

பாவை நோன்பை பற்றி திருப்பாவையில் நிறைய குறிப்புக்கள் காணக் கிடைக்கிறது. நோன்பிற்கு உரிய செயல்களை "கிரிசைகள்" (கிரியைகள்) என்கிறார் கோதை. நோன்பிற்கான உறுதியாக சில கிரியைகள் ஏற்றுக் கொண்டும், சில கிரியைகளை விடுத்தும் செயல்படுவதாக சங்கல்பம் செய்கிறார். பாவை நோன்பிருக்கையில் கோதை விலக்கியவையாக குறிப்பிடுவது இரண்டாம் பாடலில் வருகிறது.பால், நெய் உண்ணுதல், கண்களுக்கு அஞ்சனமிடுதல், மலரலங்காரம் செய்துகொள்ளல், மற்றும் பிறருக்கு தீமை செய்யாதிருத்தல், சூரிய உதயத்திற்கு முன் நீராடுதல், தான-தருமம் செய்தல் என்று எப்போதும் கடைபிடிக்க வேண்டிய சில நன்நெறிகளையும் சேர்த்து சங்கல்பித்துக் கொள்கிறாள்.

ஆயிற்று நோன்பிற்கான சங்கல்பம், இனி சிரத்தையுடன் தொடர வேண்டுமே?. உடனேயே நோன்பின் பயனை கூறி எல்லோருக்கும் சிரத்தையினை வரவழைக்கிறார் மூன்றாம் பாடலில். என்ன பலனாம்?, நாடெங்கும் தீங்கு இன்றி இருக்கும், மாதம் மும்மாரி பொழியும், செந்நெல் சிறப்பாக விளையும், பசுக்கள் நிரம்பப் பால் கறக்கும், எங்கும் செல்வம் நிறையும் என்று மக்களின் ஜீவாதாரத்திற்கு வேண்டியவற்றை பலனாக கூறி உற்சாகப்படுத்துகிறாள். பின்னர் இருபதாம் பாடலில் நோன்பு முடிக்க வேண்டி பொருட்களான விசிறி, கண்ணாடி போன்றவற்றை பெரிய பிராட்டியிடம் கேட்கிறார். மேலும் இருபத்தாறாவது பாடலில் நோன்பு முடிப்பதை கொண்டாட வெண்சங்கம், பறைகள், மங்கள விளக்கு, கொடி, விதானம் எனப்படும் மேல் கூறை விரிப்பு ஆகியவற்றை கேட்கிறார். பின்னர் 27ஆம் பாடலில் நோன்பின் சன்மானமாக சூடகம், தோள்வளை, தோடு, செவிப்பூ, பாடகம் போன்ற பலவிதமான நகையலங்காரங்களும் புத்தாடைகளும் அணிந்து அக்காரவடிசல் எனப்படும் பால்சோறு உண்பார்களாம். அதுவும் எப்படி?, அந்த அக்காரவடிசல் தெரியாதவாறு நெய் மூ(டி)ழ்கியிருக்க, அதனை உண்கையில் அந்த நெய் முழங்கை வரை வழிய உண்பார்களாம். ஆக பாவை நோன்பினை எப்படி கொண்ட வேண்டுமென பாடி, கொண்டாடி காட்டியிருக்கிறாள் கோதை.

இவை தவிர பழங்காலத்தில் பெண்கள் கணவனின் ஆயுள் விருத்திக்காக பல நோன்புகள் நடத்தியிருக்கிறார்கள். அவற்றில் குறிப்பாக மார்கழி, தை, மாசி மாதங்களில் நடந்த நோன்புகளாவன; நித்திய சிருங்கார நோன்பு, பொம்மை நோன்பு, அட்லத்தி நோன்பு (தெலுங்கு பேசும் மக்கள் இன்றும் சிறப்பாக கொண்டாடுகிறார்கள்), சிட்டிப் பொட்டு நோன்பு போன்றவை.